1 Eu permaneço tranquilo diante de Deus, visto que só dele vem a minha salvação.

2 Só ele é a minha rocha, o meu libertador e o meu defensor. Não me hei-de perturbar quando vierem as aflições.

3 Até quando continuarão vocês a tramar o mal contra mim, numa altura em que o meu trono está instável; quando deixarão de querer derrubá-lo como uma parede, ou uma vedação pouco segura? Deleitam-se na mentira, com a boca dizem o bem, e no íntimo estão a amaldiçoar.

5 Mas eu permaneço tranquilo diante de Deus, visto que só dele vem a minha salvação.

6 Só ele é a minha rocha, o meu libertador e o meu defensor. Não me hei-de perturbar quando chegarem as aflições.

7 De Deus vem a minha salvação e aquilo que faz o meu êxito. Ele é a rocha que me serve de fortaleza. Sim, o meu refúgio está em Deus.

9 Sem dúvida que tanto as pessoas de alta condição como as das mais baixas camadas sociais, ambas são igualmente como nada aos olhos de Deus. Pesam menos que o ar numa balança.

10 Não penses que podes prosperar por meio da opressão. Não fiques satisfeito com o que não passa de roubo. Se a tua fortuna aumentar, não lhe entregues o teu coração.

11 Deus disse uma coisa que tenho ouvido repetidas vezes, que o verdadeiro poder só a ele pertence.

12 E além disso ele é bom e nos recompensa segundo o que fazemos para ele.

1 Veisuunjohtajalle; Jedutunin tapaan; Daavidin virsi. (H62:2) Jumalaa yksin minun sieluni hiljaisuudessa odottaa, häneltä tulee minulle apu.

2 (H62:3) Hän yksin on minun kallioni, minun apuni ja turvani: en minä suuresti horju.

3 (H62:4) Kuinka kauan te yhtä miestä ahdistatte, hänet yhdessä surmataksenne, niinkuin hän olisi kaatuva seinä, niinkuin murrettu muuri?

4 (H62:5) He vain pitävät neuvoa, miten syöstä hänet korkeudestaan. He rakastavat valhetta, he siunaavat suullansa ja kiroavat sydämessänsä. Sela.

5 (H62:6) Odota yksin Jumalaa hiljaisuudessa, minun sieluni, sillä häneltä tulee minun toivoni.

6 (H62:7) Hän yksin on minun kallioni, minun apuni ja turvani: en minä horju.

7 (H62:8) Jumalassa on minun apuni ja kunniani. Minun väkevyyteni kallio, minun turvani on Jumala.

8 (H62:9) Turvatkaa häneen joka aika, te kansa; vuodattakaa hänen eteensä sydämenne. Jumala on meidän turvamme. Sela.

9 (H62:10) Vain tuulen henkäystä ovat ihmiset, vain valhetta ihmisten lapset: kaikki he nousevat vaa'assa ylös köykäisempinä kuin tuulenhenkäys.

10 (H62:11) Älkää luottako väkivaltaan, älkää turhaan panko toivoanne ryöstettyyn tavaraan. Jos rikkautta karttuu, älkää siihen sydäntänne kiinnittäkö.

11 (H62:12) Kerran on Jumala sanonut, kahdesti olen sen kuullut: väkevyys on Jumalan.

12 (H62:13) Ja sinun, Herra, on armo; sillä sinä maksat kullekin hänen tekojensa mukaan.