2 Tirou-me dum poço de desespero, dum charco de lodo,e pôs-me os pés sobre uma rocha, fez-me andar num caminho seguro.

3 Deu-me, para cantar, um novo cântico de louvor ao nosso Deus. E agora muitos poderão ouvir as coisas maravilhosasque ele fez por mim, e porão, por sua vez, igualmente a sua confiança no Senhor.

4 Felizes são aqueles que põem a sua confiança no Senhor,que não confiam em gente orgulhosae que se desvia para a mentira.

5 Senhor, meu Deus, têm sido muitas as maravilhasque tens feito por nós;e nós estamos sempre no teu pensamento. Eu quereria falar de todas as tuas obras maravilhosas,mas nem tenho palavras para o fazer. Nenhum outro pode ser comparado contigo.

6 Sacrifícios nem ofertas não quiseste,mas abriste-me os ouvidos. Não são animais queimados em oferta pelo pecadoo que tu reclamas.

7 Então eu disse: Aqui venho eu Senhor,tal como está escrito a meu respeito no livro do Senhor.

8 Deleito-me em fazer a tua vontade, meu Deus,porque a tua lei está escrita no coração.

10 Não conservei só para mim mesmo essas boas novas, mas ao contrário preguei a todo o povo a tua salvação,e também a tua bondade que se mantém através dos tempos.

11 Não me negues, Senhor, a tua misericórdia! Que o teu amor e a tua verdade me guardem continuamente.

12 Porque problemas muito grandes se têm amontoadoe já ultrapassam as minhas forças. Também os meus pecados me prendem,e de tal forma que até tenho vergonha de levantar os olhos. O meu coração enfraquece dentro de mim.

13 Digna-te livrar-me, Senhor! Vem depressa em meu auxílio.

14 Que aqueles que procuram destruir a minha vidasejam apanhados pela confusão e pela vergonha.

15 Que tropecem e caiam,devido à desordem em que andam,todos esses que me querem mal.

16 Mas que tenham a alegria do Senhortodos os que buscam Deus. Que todos os que o amam e à sua salvação digam: Deus é grande.

17 Eu sou pobre e necessitado,mas o Senhor cuida de mim. Tu és o meu auxílio e o meu libertador, ó meu Deus! Vem depressa socorrer-me!

1 Veisuunjohtajalle; Daavidin virsi. (H40:2) Hartaasti minä odotin Herraa, ja hän kumartui minun puoleeni ja kuuli minun huutoni.

2 (H40:3) Ja hän nosti minut ylös turmion kuopasta, lokaisesta liejusta, ja asetti minun jalkani kalliolle, hän vahvisti minun askeleeni.

3 (H40:4) Hän antoi minun suuhuni uuden virren, kiitoslaulun Jumalallemme. Sen näkevät monet ja pelkäävät ja turvaavat Herraan.

4 (H40:5) Autuas se mies, joka panee turvansa Herraan eikä käänny ylpeiden puoleen eikä niitten, jotka valheeseen eksyvät!

5 (H40:6) Herra, minun Jumalani, suuret ovat sinun ihmetekosi ja sinun aivoituksesi meitä kohtaan. Ei ole ketään sinun vertaistasi. Niitä minä tahdon julistaa, niistä puhua, niitten paljous on suurempi, kuin luetella taidan.

6 (H40:7) Teurasuhriin ja ruokauhriin et sinä mielisty; minun korvani sinä avasit, polttouhria ja syntiuhria sinä et vaadi.

9 (H40:10) Minä julistan vanhurskautta suuressa seurakunnassa; katso, en minä sulje huuliani. Sinä, Herra, sen tiedät.

10 (H40:11) Minä en peitä sinun vanhurskauttasi omaan sydämeeni, vaan puhun sinun uskollisuudestasi ja avustasi; minä en salaa sinun armoasi ja totuuttasi suurelta seurakunnalta.

11 (H40:12) Sinä, Herra, älä sulje minulta laupeuttasi, sinun armosi ja totuutesi varjelkoon minua aina.

12 (H40:13) Sillä lukemattomat vaivat minua saartavat, minun rikkomukseni ovat ottaneet minut kiinni, niin etten nähdä taida; ne ovat useammat kuin pääni hiukset, ja rohkeus on minulta mennyt.

13 (H40:14) Kelvatkoon sinulle, Herra, pelastaa minut, Herra, riennä minun avukseni.

14 (H40:15) Hävetkööt ja punastukoot kaikki, jotka minun henkeäni etsivät, hukuttaaksensa sen; peräytykööt ja tulkoot häpeään ne, jotka tahtovat minulle onnettomuutta.

17 (H40:18) Minä olen kurja ja köyhä, mutta Herra pitää minusta huolen. Sinä olet minun apuni ja pelastajani; minun Jumalani, älä viivy.