1 Apud la riveroj de Babel Ni sidis kaj ploris, Rememorante Cionon.

2 Sur la salikoj tie Ni pendigis niajn harpojn.

3 Ĉar tie niaj kaptintoj postulis de ni kantojn, Kaj niaj mokantoj ĝojon, dirante: Kantu al ni el la kantoj de Cion.

4 Kiel ni kantos sur fremda tero La kanton de la Eternulo?

5 Se mi forgesos vin, ho Jerusalem, Tiam forgesiĝu mia dekstra mano;

6 Algluiĝu mia lango al mia palato, Se mi vin ne memoros, Se mi ne levos Jerusalemon en la supron de miaj ĝojoj.

7 Rememorigu, ho Eternulo, al la filoj de Edom La tagon de Jerusalem, kiam ili diris: Detruu, detruu ĝis ĝia fundamento.

8 Ho ruinigema filino de Babel! Bone estos al tiu, Kiu repagos al vi por la faro, kiun vi faris al ni.

9 Bone estos al tiu, Kiu prenos kaj frakasos viajn infanetojn sur ŝtono.

1 我们曾坐在巴比伦的河畔， 在那里我们一想起锡安就哭了。

2 我们把我们的琴挂在那里的柳树上。

3 因为在那里， 掳掠我们的人要我们唱歌， 苦待我们的人要我们娱乐他们； 他们说： "为我们唱一首锡安歌吧！ "

4 我们怎能在异族之地唱耶和华的歌呢？

5 耶路撒冷啊！ 如果我忘记你， 情愿我的右手忘记技巧（"忘记技巧"或译： "枯干"）。

6 如果我不记念你， 如果我不高举耶路撒冷超过我最大的喜乐， 情愿我的舌头紧贴上膛。

7 耶和华啊！ 求你记念以东人在耶路撒冷遭难的日子所行的， 他们说： "拆毁它， 拆毁它， 直拆到根基。"

8 将要被毁灭的（"将要被毁灭的"有古译本作"毁灭者"）巴比伦城（"城"原文作"女子"）啊！ 照着你待我们的行为报复你的， 那人有福了。

9 抓住你的婴孩摔在磐石上的， 那人有福了。