1 Al la ĥorestro. Psalmo de David. Ho Eternulo, Vi min esploras kaj min konas.
2 Vi scias, kiam mi sidas kaj kiam mi leviĝas; Vi komprenas mian penson de malproksime.
3 Kiam mi iras kaj kiam mi ripozas, Vi estas ĉirkaŭ mi, Kaj ĉiujn miajn vojojn Vi konas.
4 Ĉar antaŭ ol troviĝas vorto sur mia lango, Jen, ho Eternulo, Vi ĉion jam scias.
5 De malantaŭe kaj de antaŭe Vi ĉirkaŭbaris min Kaj metis sur min Vian manon.
6 Mirinda estas por mi tia sciado, tro alta; Mi ĝin ne povas kompreni.
7 Kien mi iros for de Via spirito? Kaj kien mi kuros for de Via vizaĝo?
8 Se mi leviĝos al la ĉielo, Vi estas tie; Se mi kuŝiĝos en Ŝeol, jen Vi tie estas.
9 Ĉu mi okupos la flugilojn de la matenruĝo, Ĉu mi loĝiĝos sur la rando de la maro:
10 Ankaŭ tie Via mano min kondukos, Kaj Via dekstra mano min tenos.
11 Se mi diros:Mallumo min kovros, Kaj la lumo ĉirkaŭ mi fariĝos nokto:
12 Eĉ mallumo ne mallumas antaŭ Vi, Kaj la nokto lumas kiel tago; Mallumo fariĝas kiel lumo.
13 Ĉar Vi kreis mian internaĵon, Formis min en la ventro de mia patrino.
14 Mi gloras Vin, ĉar mi estas mirinde kreita; Mirindaj estas Viaj kreitaĵoj, Kaj mia animo tion bone konscias.
15 Ne estis kaŝitaj antaŭ Vi miaj ostoj, Kiam mi estis kreata en kaŝiteco, Kiam mi estis formata en la profundo de la tero.
16 Mian embrion vidis Viaj okuloj, Kaj en Via libro estis enskribitaj ĉiuj tagoj destinitaj, Kiam ankoraŭ eĉ unu ne ekzistis.
17 Kiel grandvaloraj estas por mi Viaj pensoj, ho Dio! Kiel granda estas ilia nombro!
18 Se mi ilin kalkulus, ili estus pli multaj ol la sablo; Kiam mi vekiĝas, mi estas ankoraŭ kun Vi.
19 Mortigu, ho Dio, la malvirtulojn, Kaj sangaviduloj foriĝu de mi!
20 Ili parolas pri Vi malice, Kaj Viaj malamikoj leviĝas por trompo.
21 Viajn malamantojn, ho Eternulo, mi ja malamas, Kaj Viajn kontraŭulojn mi abomenas.
22 Per ekstrema malamo mi ilin malamas; Ili fariĝis por mi malamikoj.
23 Esploru min, ho Dio, kaj konu mian koron; Provu min kaj sciu miajn pensojn.
24 Kaj rigardu, ĉu mi estas sur malbona vojo, Kaj gvidu min sur la vojo de eterneco.
1 耶和华啊！ 你鉴察了我， 你认识我。（本节在《马索拉抄本》包括细字标题）
2 我坐下， 我起来， 你都知道； 你在远处就明白我的意念。
3 我行路， 我躺卧， 你都细察； 我的一切行为， 你都熟悉。
4 耶和华啊！ 我的舌头还没有发言， 你已经完全知道了。
5 你在我前后围绕着我， 你的手按在我身上。
6 这样的知识奇妙， 是我不能理解的； 高超， 是我不能达到的。
7 我到哪里去躲避你的灵？我往哪里去逃避你的面呢？
8 如果我升到天上， 你在那里； 如果我在阴间下榻， 你也在那里。
9 如果我展开清晨的翅膀， 飞到海的极处居住，
10 就是在那里， 你的手仍必引导我， 你的右手也必扶持我。
11 如果我说： "愿黑暗遮盖我， 愿我周围的亮光变成黑夜。"
12 但对你来说， 黑暗也不算是黑暗， 黑夜必如同白昼一样发亮， 黑暗和光明， 在你看来都是一样的。
13 我的脏腑是你所造的， 在我母腹中你塑造了我。
14 我要称谢你， 因为我的受造奇妙可畏； 你的作为奇妙， 这是我深深知道的。
15 我在隐密处被造， 在地的深处被塑造， 那时， 我的形体不能向你隐藏。
16 我未成形的身体， 你的眼睛早已看见； 为我所定的日子， 我还未度过一日， 都完全记在你的册上了。
17 神啊！ 你的意念对我多么珍贵（"珍贵"或译： "深奥"）， 数目何等众多。
18 如果我数点， 它们比海沙更多； 我睡醒的时候， 仍然与你同在。
19 神啊！ 甚愿你杀戮恶人； 你们流人血的啊， 离开我去吧！
20 他们恶意说话顶撞你， 你的仇敌妄称你的名。
21 耶和华啊！ 恨恶你的， 我怎能不恨恶他们呢？起来攻击你的， 我怎能不厌恶他们呢？
22 我极度恨恶他们， 把他们视为我的仇敌。
23 神啊！ 求你鉴察我， 知道我的心思； 试验我， 知道我的意念。
24 看看我里面有什么恶行没有， 引导我走永恒的道路。