1 Ne mutlu yolları temiz olanlara, 2 RABbin yasasına göre yaşayanlara! 119. Mezmur akrostiş biçimde yazılmış bir şiirdir.
2 Ne mutlu Onun öğütlerine uyanlara, 2 Bütün yüreğiyle Ona yönelenlere!
3 Hiç haksızlık etmezler, 2 Onun yolunda yürürler.
4 Koyduğun koşullara 2 Dikkatle uyulmasını buyurdun.
5 Keşke kararlı olsam 2 Senin kurallarına uymakta!
6 Hiç utanmayacağım, 2 Bütün buyruklarını izledikçe.
7 Şükredeceğim sana temiz yürekle, 2 Adil hükümlerini öğrendikçe.
8 Kurallarını yerine getireceğim, 2 Bırakma beni hiçbir zaman!
9 Genç insan yolunu nasıl temiz tutar? 2 Senin sözünü tutmakla.
10 Bütün yüreğimle sana yöneliyorum, 2 İzin verme buyruklarından sapmama!
11 Aklımdan çıkarmam sözünü, 2 Sana karşı günah işlememek için.
12 Övgüler olsun sana, ya RAB, 2 Bana kurallarını öğret.
13 Ağzından çıkan bütün hükümleri 2 Dudaklarımla yineliyorum.
14 Sevinç duyuyorum öğütlerini izlerken, 2 Sanki benim oluyor bütün hazineler.
15 Koşullarını derin derin düşünüyorum, 2 Yollarını izlerken.
16 Zevk alıyorum kurallarından, 2 Sözünü unutmayacağım.
17 Ben kuluna iyilik et ki yaşayayım, 2 Sözüne uyayım.
18 Gözlerimi aç, 2 Yasandaki harikaları göreyim.
19 Garibim bu dünyada, 2 Buyruklarını benden gizleme!
20 İçim tükeniyor, 2 Her an hükümlerini özlemekten.
21 Buyruklarından sapan 2 Lanetli küstahları azarlarsın.
22 Uzaklaştır benden küçümsemeleri, hakaretleri, 2 Çünkü öğütlerini tutuyorum.
23 Önderler toplanıp beni kötüleseler bile, 2 Ben kulun senin kurallarını derin derin düşüneceğim.
24 Öğütlerin benim zevkimdir, 2 Bana akıl verirler.
25 Toza toprağa serildim, 2 Sözün uyarınca yaşam ver bana.
26 Yaptıklarımı açıkladım, beni yanıtladın; 2 Kurallarını öğret bana!
27 Koşullarını anlamamı sağla ki, 2 Harikalarının üzerinde düşüneyim.
28 İçim eriyor kederden, 2 Sözün uyarınca güçlendir beni!
29 Yalan yoldan uzaklaştır, 2 Yasan uyarınca lütfet bana.
30 Ben sadakat yolunu seçtim, 2 Hükümlerini uygun gördüm.
31 Öğütlerine dört elle sarıldım, ya RAB, 2 Utandırma beni!
32 İçime huzur verdiğin için 2 Buyrukların doğrultusunda koşacağım.
33 Kurallarını nasıl izleyeceğimi öğret bana, ya RAB, 2 Öyle ki, onları sonuna kadar izleyeyim.
34 Anlamamı sağla, yasana uyayım, 2 Bütün yüreğimle onu yerine getireyim.
35 Buyrukların doğrultusunda yol göster bana, 2 Çünkü yolundan zevk alırım.
36 Yüreğimi haksız kazanca değil, 2 Kendi öğütlerine yönelt.
37 Gözlerimi boş şeylerden çevir, 2 Beni kendi yolunda yaşat.
38 Senden korkulması için 2 Ben kuluna verdiğin sözü yerine getir.
39 Korktuğum hakaretten uzak tut beni, 2 Çünkü senin ilkelerin iyidir.
40 Çok özlüyorum senin koşullarını! 2 Beni doğruluğunun içinde yaşat!
41 Bana sevgini göster, ya RAB, 2 Sözün uyarınca kurtar beni!
42 O zaman beni aşağılayanlara 2 Gereken yanıtı verebilirim, 2 Çünkü senin sözüne güvenirim.
43 Gerçeğini ağzımdan düşürme, 2 Çünkü senin hükümlerine umut bağladım.
44 Yasana sürekli, 2 Sonsuza dek uyacağım.
45 Özgürce yürüyeceğim, 2 Çünkü senin koşullarına yöneldim ben.
46 Kralların önünde senin öğütlerinden söz edecek, 2 Utanç duymayacağım.
47 Senin buyruklarından zevk alıyor, 2 Onları seviyorum.
48 Saygı ve sevgi duyuyorum buyruklarına, 2 Derin derin düşünüyorum kurallarını.
49 Kuluna verdiğin sözü anımsa, 2 Bununla umut verdin bana.
50 Acı çektiğimde beni avutan budur, 2 Sözün bana yaşam verir.
51 Çok eğlendiler küstahlar benimle, 2 Yine de yasandan şaşmadım.
52 Geçmişte verdiğin hükümleri anımsayınca, 2 Avundum, ya RAB.
53 Çileden çıkıyorum, 2 Yasanı terk eden kötüler yüzünden.
54 Senin kurallarındır ezgilerimin konusu, 2 Konuk olduğum bu dünyada.
55 Gece adını anarım, ya RAB, 2 Yasana uyarım.
56 Tek yaptığım, 2 Senin koşullarına uymak.
57 Benim payıma düşen sensin, ya RAB, 2 Sözlerini yerine getireceğim, dedim.
58 Bütün yüreğimle sana yakardım. 2 Lütfet bana, sözün uyarınca.
59 Tuttuğum yolları düşündüm, 2 Senin öğütlerine göre adım attım.
60 Buyruklarına uymak için 2 Elimi çabuk tuttum, oyalanmadım.
61 Kötülerin ipleri beni sardı, 2 Yasanı unutmadım.
62 Doğru hükümlerin için 2 Gece yarısı kalkıp sana şükrederim.
63 Dostuyum bütün senden korkanların, 2 Koşullarına uyanların.
64 Yeryüzü sevginle dolu, ya RAB, 2 Kurallarını öğret bana!
65 Ya RAB, iyilik ettin kuluna, 2 Sözünü tuttun.
66 Bana sağduyu ve bilgi ver, 2 Çünkü inanıyorum buyruklarına.
67 Acı çekmeden önce yoldan sapardım, 2 Ama şimdi sözüne uyuyorum.
68 Sen iyisin, iyilik edersin; 2 Bana kurallarını öğret.
69 Küstahlar yalanlarla beni lekeledi, 2 Ama ben bütün yüreğimle senin koşullarına uyarım.
70 Onların yüreği yağ bağladı, 2 Bense zevk alırım yasandan.
71 İyi oldu acı çekmem; 2 Çünkü kurallarını öğreniyorum.
72 Ağzından çıkan yasa benim için 2 Binlerce altın ve gümüşten daha değerlidir.
73 Senin ellerin beni yarattı, biçimlendirdi. 2 Anlamamı sağla ki buyruklarını öğreneyim.
74 Senden korkanlar beni görünce sevinsin, 2 Çünkü senin sözüne umut bağladım.
75 Biliyorum, ya RAB, hükümlerin adildir; 2 Bana acı çektirirken bile sadıksın.
76 Ben kuluna verdiğin söz uyarınca, 2 Sevgin beni avutsun.
77 Sevecenlik göster bana, yaşayayım, 2 Çünkü yasandan zevk alıyorum.
78 Utansın küstahlar beni yalan yere suçladıkları için. 2 Bense senin koşullarını düşünüyorum.
79 Bana dönsün senden korkanlar, 2 Öğütlerini bilenler.
80 Yüreğim kusursuz uysun kurallarına, 2 Öyle ki, utanç duymayayım.
81 İçim tükeniyor senin kurtarışını özlerken, 2 Senin sözüne umut bağladım ben.
82 Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten, 2 ‹‹Ne zaman avutacaksın beni?›› diye soruyorum.
83 Dumandan kararmış tuluma döndüm, 2 Yine de unutmuyorum kurallarını.
84 Daha ne kadar bekleyecek kulun? 2 Ne zaman yargılayacaksın bana zulmedenleri?
85 Çukur kazdılar benim için 2 Yasana uymayan küstahlar.
86 Bütün buyrukların güvenilirdir; 2 Haksız yere zulmediyorlar, yardım et bana!
87 Nerdeyse sileceklerdi beni yeryüzünden, 2 Ama ben senin koşullarından ayrılmadım.
88 Koru canımı sevgin uyarınca, 2 Tutayım ağzından çıkan öğütleri.
89 Ya RAB, sözün 2 Göklerde sonsuza dek duruyor.
90 Sadakatin kuşaklar boyu sürüyor, 2 Kurduğun yeryüzü sapasağlam duruyor.
91 Bugün hükümlerin uyarınca ayakta duran her şey 2 Sana kulluk ediyor.
92 Eğer yasan zevk kaynağım olmasaydı, 2 Çektiğim acılardan yok olurdum.
93 Koşullarını asla unutmayacağım, 2 Çünkü onlarla bana yaşam verdin.
94 Kurtar beni, çünkü seninim, 2 Senin koşullarına yöneldim.
95 Kötüler beni yok etmeyi beklerken, 2 Ben senin öğütlerini inceliyorum.
96 Kusursuz olan her şeyin bir sonu olduğunu gördüm, 2 Ama senin buyruğun sınır tanımaz.
97 Ne kadar severim yasanı! 2 Bütün gün düşünürüm onun üzerinde.
98 Buyrukların beni düşmanlarımdan bilge kılar, 2 Çünkü her zaman aklımdadır onlar.
99 Bütün öğretmenlerimden daha akıllıyım, 2 Çünkü öğütlerin üzerinde düşünüyorum.
100 Yaşlılardan daha bilgeyim, 2 Çünkü senin koşullarına uyuyorum.
101 Sakınırım her kötü yoldan, 2 Senin sözünü tutmak için.
102 Ayrılmam hükümlerinden, 2 Çünkü bana sen öğrettin.
103 Ne tatlı geliyor verdiğin sözler damağıma, 2 Baldan tatlı geliyor ağzıma!
104 Senin koşullarına uymakla bilgelik kazanıyorum, 2 Bu yüzden nefret ediyorum her yanlış yoldan.
105 Sözün adımlarım için çıra, 2 Yolum için ışıktır.
106 Adil hükümlerini izleyeceğime ant içtim, 2 Andımı tutacağım.
107 Çok sıkıntı çektim, ya RAB; 2 Koru hayatımı sözün uyarınca.
108 Ağzımdan çıkan içten övgüleri 2 Kabul et, ya RAB, 2 Bana hükümlerini öğret.
109 Hayatım her an tehlikede, 2 Yine de unutmam yasanı.
110 Kötüler tuzak kurdu bana, 2 Yine de sapmadım senin koşullarından.
111 Öğütlerin sonsuza dek mirasımdır, 2 Yüreğimin sevincidir onlar.
112 Kararlıyım 2 Sonuna kadar senin kurallarına uymaya.
113 Döneklerden tiksinir, 2 Senin yasanı severim.
114 Sığınağım ve kalkanım sensin, 2 Senin sözüne umut bağlarım.
115 Ey kötüler, benden uzak durun, 2 Tanrımın buyruklarını yerine getireyim.
116 Sözün uyarınca destek ol bana, yaşam bulayım; 2 Umudumu boşa çıkarma!
117 Sıkı tut beni, kurtulayım, 2 Her zaman kurallarını dikkate alayım.
118 Kurallarından sapan herkesi reddedersin, 2 Çünkü onların hileleri boştur.
119 Dünyadaki kötüleri cüruf gibi atarsın, 2 Bu yüzden severim senin öğütlerini.
120 Bedenim ürperiyor dehşetinden, 2 Korkuyorum hükümlerinden.
121 Adil ve doğru olanı yaptım, 2 Gaddarların eline bırakma beni!
122 Güven altına al kulunun mutluluğunu, 2 Baskı yapmasın bana küstahlar.
123 Gözümün feri sönüyor, 2 Beni kurtarmanı, 2 Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten.
124 Kuluna sevgin uyarınca davran, 2 Bana kurallarını öğret.
125 Ben senin kulunum, bana akıl ver ki, 2 Öğütlerini anlayabileyim.
126 Ya RAB, harekete geçmenin zamanıdır, 2 Yasanı çiğniyorlar.
127 Bu yüzden senin buyruklarını, 2 Altından, saf altından daha çok seviyorum;
128 Koyduğun koşulların hepsini doğru buluyorum, 2 Her yanlış yoldan tiksiniyorum.
129 Harika öğütlerin var, 2 Bu yüzden onlara candan uyuyorum.
130 Sözlerinin açıklanışı aydınlık saçar, 2 Saf insanlara akıl verir.
131 Ağzım açık, soluk soluğayım, 2 Çünkü buyruklarını özlüyorum.
132 Bana lütufla bak, 2 Adını sevenlere her zaman yaptığın gibi.
133 Adımlarımı pekiştir verdiğin söz uyarınca, 2 Hiçbir suç bana egemen olmasın.
134 Kurtar beni insan baskısından, 2 Koşullarına uyabileyim.
135 Yüzün aydınlık saçsın kulunun üzerine, 2 Kurallarını öğret bana.
136 Oluk oluk yaş akıyor gözlerimden, 2 Çünkü uymuyorlar yasana.
137 Sen adilsin, ya RAB, 2 Hükümlerin doğrudur.
138 Buyurduğun öğütler doğru 2 Ve tam güvenilirdir.
139 Gayretim beni tüketti, 2 Çünkü düşmanlarım unuttu senin sözlerini.
140 Sözün çok güvenilirdir, 2 Kulun onu sever.
141 Önemsiz ve horlanan biriyim ben, 2 Ama koşullarını unutmuyorum.
142 Adaletin sonsuza dek doğrudur, 2 Yasan gerçektir.
143 Sıkıntıya, darlığa düştüm, 2 Ama buyrukların benim zevkimdir.
144 Öğütlerin sonsuza dek doğrudur; 2 Bana akıl ver ki, yaşayayım.
145 Bütün yüreğimle haykırıyorum, 2 Yanıtla beni, ya RAB! 2 Senin kurallarına uyacağım.
146 Sana sesleniyorum, 2 Kurtar beni, 2 Öğütlerine uyayım.
147 Gün doğmadan kalkıp yardım dilerim, 2 Senin sözüne umut bağladım.
148 Verdiğin söz üzerinde düşüneyim diye, 2 Gece boyunca uyku girmiyor gözüme.
149 Sevgin uyarınca sesime kulak ver, 2 Hükümlerin uyarınca, ya RAB, yaşam ver bana!
150 Yaklaşıyor kötülük ardınca koşanlar, 2 Yasandan uzaklaşıyorlar.
151 Oysa sen yakınsın, ya RAB, 2 Bütün buyrukların gerçektir.
152 Çoktan beri anladım 2 Öğütlerini sonsuza dek verdiğini.
153 Çektiğim sıkıntıyı gör, kurtar beni, 2 Çünkü yasanı unutmadım.
154 Davamı savun, özgür kıl beni, 2 Sözün uyarınca koru canımı.
155 Kurtuluş kötülerden uzaktır, 2 Çünkü senin kurallarına yönelmiyorlar.
156 Çok sevecensin, ya RAB, 2 Hükümlerin uyarınca koru canımı.
157 Bana zulmedenler, düşmanlarım çok, 2 Yine de sapmadım senin öğütlerinden.
158 Tiksinerek bakıyorum hainlere, 2 Çünkü uymuyorlar senin sözüne.
159 Bak, ne kadar seviyorum koşullarını, 2 Sevgin uyarınca, ya RAB, koru canımı.
160 Sözlerinin temeli gerçektir, 2 Doğru hükümlerinin tümü sonsuza dek sürecektir.
161 Yok yere zulmediyor bana önderler, 2 Oysa yüreğim senin sözünle titrer.
162 Ganimet bulan biri gibi 2 Verdiğin sözlerde sevinç bulurum.
163 Tiksinir, iğrenirim yalandan, 2 Ama senin yasanı severim.
164 Doğru hükümlerin için 2 Seni günde yedi kez överim.
165 Yasanı sevenler büyük esenlik bulur, 2 Hiçbir şey sendeletmez onları.
166 Ya RAB, kurtarışına umut bağlar, 2 Buyruklarını yerine getiririm.
167 Öğütlerine candan uyar, 2 Onları çok severim.
168 Öğütlerini, koşullarını uygularım, 2 Çünkü bütün davranışlarımı görürsün sen.
169 Feryadım sana erişsin, ya RAB, 2 Sözün uyarınca akıl ver bana!
170 Yalvarışım sana ulaşsın; 2 Verdiğin söz uyarınca kurtar beni!
171 Dudaklarımdan övgüler aksın, 2 Çünkü bana kurallarını öğretiyorsun.
172 Dilimde sözün ezgilere dönüşsün, 2 Çünkü bütün buyrukların doğrudur.
173 Elin bana yardıma hazır olsun, 2 Çünkü senin koşullarını seçtim ben.
174 Kurtarışını özlüyorum, ya RAB, 2 Yasan zevk kaynağımdır.
175 Beni yaşat ki, sana övgüler sunayım, 2 Hükümlerin bana yardımcı olsun.
176 Kaybolmuş koyun gibi avare dolaşıyordum; 2 Kulunu ara, 2 Çünkü buyruklarını unutmadım ben.
1 Boldogok, a kiknek útjok feddhetetlen, a kik az Úr törvényében járnak.
2 Boldogok, a kik megõrzik az õ bizonyságait, [és] teljes szívbõl keresik õt.
3 És nem cselekesznek hamisságot; az õ útaiban járnak.
4 Te parancsoltad [Uram,] hogy határozataidat jól megõrizzük.
5 Vajha igazgattatnának az én útaim a te rendeléseid megõrzésére!
6 Akkor nem szégyenülnék meg, ha figyelnék minden parancsolatodra!
7 Hálát adok néked tiszta szívbõl, hogy megtanítottál engem a te igazságod ítéleteire.
8 A te rendeléseidet megõrzöm; soha ne hagyj el engem!
9 Mi módon õrizheti meg tisztán az ifjú az õ útát, ha nem a te beszédednek megtartása által?
10 Teljes szívbõl kerestelek téged: ne engedj eltévedeznem a te parancsolataidtól!
11 Szívembe rejtettem a te beszédedet, hogy ne vétkezzem ellened.
12 Áldott vagy te, Uram! Taníts meg engem a te rendeléseidre.
13 Ajkaimmal hirdetem a te szádnak minden ítéletét.
14 Inkább gyönyörködöm a te bizonyságaidnak útjában, mint minden gazdagságban.
15 A te határozataidról gondolkodom, és a te ösvényeidre nézek.
16 Gyönyörködöm a te rendeléseidben; a te beszédedrõl nem feledkezem el.
17 Tégy jól a te szolgáddal, hogy éljek és megtartsam a te beszédedet.
18 Nyisd meg az én szemeimet, hogy szemléljem a te törvényednek csodálatos voltát.
19 Jövevény vagyok e földön, ne rejtsd el tõlem a te parancsolataidat.
20 Elfogyatkozik az én lelkem, a te ítéleteid után való szüntelen vágyódás miatt.
21 Megdorgálod a kevélyeket; átkozottak, a kik elhajolnak parancsolataidtól.
22 Fordítsd el rólam a szidalmat és gyalázatot, mert megõriztem a te bizonyságaidat!
23 Még ha fejedelmek összeülnek, ellenem beszélnek is; a te szolgád a te rendeléseidrõl gondolkodik.
24 A te bizonyságaid én gyönyörûségem, [és] én tanácsadóim.
25 Lelkem a porhoz tapad; eleveníts meg engem a te igéreted szerint.
26 Útaimat elbeszéltem elõtted és te meghallgattál engem; taníts meg a te rendeléseidre!
27 Add értenem a te határozataidnak útát, hogy gondolkodjam a te csodálatos dolgaidról!
28 Sír a lelkem a keserûség miatt; vigasztalj meg a te igéd szerint!
29 A hamisságnak útját távoztasd el tõlem, és a te törvényeddel ajándékozz meg engem!
30 Az igazság útját választottam; a te ítéleteid forognak elõttem.
31 Ragaszkodom a te bizonyságaidhoz; Uram, ne hagyj megszégyenülni!
32 A te parancsolataidnak útján járok, ha megvigasztalod az én szívemet!
33 Taníts meg Uram a te rendeléseidnek útjára, hogy megõrizzem azt mindvégig.
34 Oktass, hogy megõrizzem a te törvényedet, és megtartsam azt teljes szívembõl.
35 Vezérelj a te parancsolataidnak útján, mert gyönyörködöm abban.
36 Hajtsd szívemet a te bizonyságaidhoz, és ne a telhetetlenségre.
37 Fordítsd el az én szemeimet, hogy ne lássanak hiábavalóságot; a te útadon éltess engemet.
38 Teljesítsd igéretedet a te szolgádnak, a ki fél téged.
39 Fordítsd el tõlem a gyalázatot, a mitõl félek; hiszen jók a te ítéleteid.
40 Ímé, kivánkozom a te határozataid után; éltess engem a te igazságod által.
41 És szálljon reám, Uram, a te kegyelmed, a te szabadításod, a mint megigérted,
42 Hogy megfelelhessek az engem gyalázónak, hiszen bizodalmam van a te igédben!
43 És az igazságnak beszédét se vedd el soha az én számtól, mert várom a te ítéleteidet!
44 És megtartom a te törvényedet mindenkor és mindörökké.
45 És tágas téren járok, mert a te határozataidat keresem.
46 És a királyok elõtt szólok a te bizonyságaidról, és nem szégyenülök meg.
47 És gyönyörködöm a te parancsolataidban, a melyeket szeretek.
48 És felemelem kezeimet a te parancsolataidra, a melyeket szeretek, és gondolkodom a te rendeléseidrõl.
49 Emlékezzél meg a te szolgádnak [adott] igédrõl, a melyhez nékem reménységet adtál!
50 Ez vigasztalásom nyomorúságomban, mert a te beszéded megelevenít engem.
51 A kevélyek szerfelett gúnyoltak engem; nem hajlottam el a te törvényedtõl.
52 Megemlékezem a te öröktõl fogva való ítéleteidrõl Uram, és vigasztalódom.
53 Harag vett rajtam erõt az istentelenek miatt, a kik elhagyták a te törvényedet.
54 Ének volt rám nézve minden parancsolatod bujdosásomnak hajlékában.
55 Uram! a te nevedrõl emlékezem éjjel, és megtartom a te törvényedet.
56 Ez jutott nékem, hogy a te határozataidat megõriztem.
57 Azt mondám Uram, hogy az én részem a te beszédeidnek megtartása.
58 Teljes szívbõl könyörgök a te színed elõtt: könyörülj rajtam a te igéreted szerint!
59 Meggondoltam az én útaimat, és lábaimat a te bizonyságaidhoz fordítom.
60 Sietek és nem mulasztom el, hogy megtartsam a te parancsolataidat.
61 Az istentelenek kötelei körülkerítettek engem; [de] a te törvényedrõl el nem feledkezem.
62 Éjfélkor felkelek, hogy hálát adjak néked, igazságod ítéleteiért.
63 Társok vagyok mindazoknak, a kik félnek téged, és a kik határozataidat megtartják.
64 A te kegyelmeddel, oh Uram, teljes e föld: taníts meg engem rendeléseidre!
65 Jót cselekedtél a te szolgáddal, Uram, a te igéd szerint.
66 Az okosságnak és tudománynak drága voltára taníts meg engem, mert hiszek a te parancsolataidnak.
67 Minekelõtte megaláztattam, tévelyegtem vala; most pedig vigyázok a te szódra.
68 Jó vagy te és jóltevõ, taníts meg engem a te rendeléseidre.
69 A kevélyek hazugságot költöttek reám, [de] én teljes szívbõl megtartom a te parancsolataidat.
70 Kövér az õ szívök, mint a háj; de én a te törvényedben gyönyörködöm.
71 Jó nékem, hogy megaláztál, azért, hogy megtanuljam a te rendeléseidet.
72 A te szádnak törvénye jobb nékem, mint sok ezer arany és ezüst.
73 A te kezeid teremtettek és erõsítettek meg engem; oktass, hogy megtanuljam parancsolataidat.
74 A kik téged félnek, látnak engem és örvendeznek, mivel a te igédben van az én reménységem.
75 Tudom Uram, hogy a te ítéleteid igazak, és igazságosan aláztál meg engem.
76 Legyen velem a te kegyelmed, hogy megvígasztalódjam a te szolgádnak tett igéreted szerint.
77 Szálljon reám a te irgalmasságod, hogy éljek, mert a te törvényedben gyönyörködöm.
78 Szégyenüljenek meg a kevélyek, a kik csalárdul elnyomtak engem, [holott] én a te határozataidról gondolkodom.
79 Forduljanak hozzám, a kik téged félnek, és ismerik a te bizonyságaidat!
80 Legyen az én szívem feddhetetlen a te rendeléseidben, hogy meg ne szégyenüljek.
81 Elfogyatkozik az én lelkem a te szabadításod [kivánása] miatt; a te igédben van az én reménységem.
82 A te beszéded [kivánása] miatt elfogyatkoznak az én szemeim, mondván: mikor vígasztalsz meg engem?
83 Noha olyanná lettem, mint a füstön levõ tömlõ; a te rendeléseidrõl el nem feledkezem.
84 Mennyi a te szolgádnak napja, [és] mikor tartasz ítéletet az én üldözõim felett?
85 Vermet ástak nékem a kevélyek, a kik nem a te törvényed szerint [élnek.]
86 Minden parancsolatod igaz; csalárdul üldöznek engem; segíts meg engem!
87 Csaknem semmivé tettek engem e földön, de én nem hagytam el a te határozataidat.
88 A te kegyelmed szerint eleveníts meg engem, hogy megõrizhessem a te szádnak bizonyságait.
89 Uram! örökké megmarad a te igéd a mennyben.
90 Nemzedékrõl nemzedékre van a te igazságod, te erõsítetted meg a földet és áll az.
91 A te ítéleteid szerint áll minden ma is; mert minden, a mi van, te néked szolgál.
92 Ha nem a te törvényed lett volna az én gyönyörûségem, akkor elvesztem volna az én nyomorúságomban.
93 Soha sem feledkezem el a te határozataidról, mert azok által elevenítettél meg engem.
94 Tied vagyok, tarts meg engem, mert a te határozataidat keresem.
95 Vártak rám a gonoszok, hogy elveszessenek, [de] én a te bizonyságaidra figyelek.
96 Látom, minden tökéletes dolognak vége van, de a te parancsolatodnak nincs határa.
97 Mely igen szeretem a te törvényedet, egész napestig arról gondolkodom!
98 Az én ellenségeimnél bölcsebbé teszel engem a te parancsolataiddal, mert mindenkor velem vannak azok.
99 Minden tanítómnál értelmesebb lettem, mert a te bizonyságaid az én gondolataim.
100 Elõrelátóbb vagyok, mint az öreg emberek, mert vigyázok a te határozataidra.
101 Minden gonosz ösvénytõl visszatartóztattam lábaimat, hogy megtartsam a te beszédedet.
102 Nem távoztam el a te ítéleteidtõl, mert te oktattál engem.
103 Mily édes az én ínyemnek a te beszéded; méznél [édesbb] az az én számnak!
104 A te határozataidból leszek értelmes, gyûlölöm azért a hamisságnak minden ösvényét.
105 Az én lábamnak szövétneke a te igéd, és ösvényemnek világossága.
106 Megesküdtem és megállom, hogy megtartom a te igazságodnak ítéleteit.
107 Felette nagy nyomorúságban vagyok; Uram, eleveníts meg a te igéd szerint.
108 Szájamnak önkéntes áldozatai legyenek kedvesek elõtted Uram! és taníts meg a te ítéleteidre.
109 Lelkem mindig veszedelemben van, mindazáltal a te törvényedrõl el nem feledkezem.
110 Tõrt vetettek ellenem az istentelenek, de a te határozataidtól el nem tévelyedtem.
111 A te bizonyságaid az én örökségem mindenha, mert szívemnek örömei azok.
112 Az én szívem hajlik a te rendeléseid teljesítésére mindenha [és] mindvégig.
113 Az állhatatlanokat gyûlölöm, de a te törvényedet szeretem.
114 Menedékem és paizsom vagy te; igédben van az én reménységem.
115 Távozzatok tõlem gonoszok, hogy megõrizzem az én Istenemnek parancsolatait.
116 Támogass engem a te beszéded szerint, hogy éljek, és ne engedd, hogy megszégyenüljek reménységemben.
117 Segélj, hogy megmaradjak, és gyönyörködjem a te rendeléseidben szüntelen.
118 Megtapodod mindazokat, a kik rendeléseidtõl elhajolnak, mert az õ álnokságuk hazugság.
119 Mint salakot mind elveted e földnek istenteleneit, azért szeretem a te bizonyságaidat.
120 Borzad testem a tõled való félelem miatt, és félek a te ítéleteidtõl.
121 Méltányosságot és igazságot cselekedtem; ne adj át nyomorgatóimnak!
122 Légy kezes a te szolgádért az õ javára, hogy a kevélyek el ne nyomjanak engem.
123 Szemeim epekednek a te szabadításod és a te igazságod beszéde után.
124 Cselekedjél a te szolgáddal a te kegyelmességed szerint, és a te rendeléseidre taníts meg engem!
125 Szolgád vagyok, oktass, hogy megismerjem a te bizonyságaidat!
126 Ideje, hogy az Úr cselekedjék; megrontották a te törvényedet.
127 Inkább szeretem azért a te parancsolataidat, mint az aranyat, mint a legtisztább aranyat.
128 Igaznak tartom azért minden határozatodat, és a hamisságnak minden ösvényét gyûlölöm.
129 Csodálatosak a te bizonyságaid, azért az én lelkem megõrzi azokat.
130 A te beszéded megnyilatkozása világosságot ad, [és] oktatja az együgyûeket.
131 Szájamat feltátom és lihegek, mert kivánom a te parancsolataidat.
132 Tekints reám és könyörülj rajtam, a miképen szoktál a te nevednek kedvelõin.
133 Vezéreld útamat a te igéd szerint, és ne engedd, hogy valami hamisság uralkodjék rajtam!
134 Oltalmazz meg az emberek erõszakosságától, hogy megõrizzem a te határozataidat!
135 A te orczádat világosítsd meg a te szolgádon, és taníts meg a te rendeléseidre!
136 Víznek folyásai erednek az én szemeimbõl azok miatt, a kik nem tartják meg a te törvényedet.
137 Igaz vagy Uram, és a te ítéleted igazságos.
138 A te bizonyságaidat igazságban és hûségben jelentetted meg, és mindenek felett való egyenességben.
139 Buzgóságom megemészt engem, mert elfeledkeztek a te beszédedrõl az én ellenségeim.
140 Felettébb tiszta a te beszéded, és a te szolgád szereti azt.
141 Kicsiny vagyok én és megvetett, [de] a te határozataidról el nem feledkezem.
142 A te igazságod igazság örökké, és a te törvényed igaz.
143 Nyomorúság és keserûség ért engem, [de] a te parancsolataid gyönyörûségeim nékem.
144 A te bizonyságaidnak igazsága örökkévaló; oktass, hogy éljek!
145 Teljes szívbõl kiáltok hozzád, hallgass meg, Uram! megtartom a te rendeléseidet.
146 Segítségül hívlak: tarts meg engem, és megõrzöm a te bizonyságaidat.
147 Hajnal elõtt felkelek, kiáltok hozzád; a te beszédedben van reménységem.
148 Szemeim megelõzik az éjjeli õrséget, hogy a te beszédedrõl gondolkodjam.
149 Hallgasd meg az én szómat a te kegyelmességed szerint, Uram! Eleveníts meg a te jóvoltod szerint!
150 Közelgetnek [hozzám] az én gonosz háborgatóim, a kik a te törvényedtõl messze távoztak.
151 Közel vagy te, Uram! és minden te parancsolatod igazság.
152 Régtõl fogva tudom a te bizonyságaid felõl, hogy azokat örökké állandókká tetted.
153 Lásd meg az én nyomorúságomat és szabadíts meg engem; mert a te törvényedrõl nem felejtkezem el!
154 Te perelj peremben és ments meg; a te beszéded szerint eleveníts meg engem!
155 Távol van a gonoszoktól a szabadítás, mert nem törõdnek a te rendeléseiddel.
156 Nagy a te irgalmasságod, Uram! A te ítéletid szerint eleveníts meg engem.
157 Sokan vannak az én háborgatóim és üldözõim, [de] nem térek el a te bizonyságaidtól.
158 Láttam a hûteleneket és megundorodtam, hogy a te mondásodat meg nem tartják.
159 Lásd meg Uram, hogy a te határozataidat szeretem; a te kegyelmességed szerint eleveníts meg engem!
160 A te igédnek summája igazság, és a te igazságod ítélete mind örökkévaló.
161 A fejedelmek ok nélkül üldöztek engem; [de] a te igédtõl félt az én szívem.
162 Gyönyörködöm a te beszédedben, mint a ki nagy nyereséget talált.
163 A hamisságot gyûlölöm és útálom; a te törvényedet szeretem.
164 Naponként hétszer dicsérlek téged, a te igazságodnak ítéleteiért.
165 A te törvényed kedvelõinek nagy békességök van, és nincs bántódásuk.
166 Várom a te szabadításodat, oh Uram! és a te parancsolataidat cselekszem.
167 Az én lelkem megtartja a te bizonyságaidat, és azokat igen szeretem.
168 Megtartom a te határozataidat és bizonyságaidat, mert minden útam nyilván van elõtted.
169 Oh Uram! hadd szálljon az én könyörgésem a te színed elé; tégy bölcscsé engem a te igéd szerint.
170 Jusson elõdbe az én imádságom; a te beszéded szerint szabadíts meg engem!
171 Ajkaim dicséretet zengjenek, mert megtanítasz a te rendeléseidre.
172 Nyelvem a te beszédedrõl énekel, mert minden parancsolatod igaz.
173 Legyen segítségemre a te kezed, mert a te határozataidat választottam!
174 Uram! vágyódom a te szabadításod után, és a te törvényed nékem gyönyörûségem.
175 Éljen az én lelkem, hogy dicsérjen téged, és a te ítéleteid segítsenek rajtam!
176 Tévelygek, mint valami elveszett juh: keresd meg a te szolgádat; mert a te parancsolataidat nem felejtettem el!