1 Kalksın Tanrı, dağılsın düşmanları, 2 Kaçsın önünden Ondan nefret edenler!

2 Dağıtsın onları dağılan duman gibi; 2 Ateşin karşısında eriyen balmumu gibi 2 Yok olsun kötüler Tanrının önünde!

3 Ancak doğrular sevinsin, 2 Bayram etsinler Tanrının önünde, 2 Neşeyle coşsunlar.

4 Tanrıya ezgiler söyleyin, adını ilahilerle övün, 2 Çölleri geçecek biniciye yol hazırlayın; 2 Onun adı RABdir, bayram edin önünde! ‹‹Bulutlara binmiş olana ezgiler sunun››.

5 Kutsal konutundaki Tanrı, 2 Öksüzlerin babası, dul kadınların savunucusudur.

6 Tanrı kimsesizlere ev verir, 2 Tutsakları özgürlüğe ve gönence kavuşturur, 2 Ama başkaldıranlar kurak yerde oturur.

7 Ey Tanrı, sen halkına öncülük ettiğinde, 2 Çölde yürüdüğünde, |iSela

8 Yer sarsıldı, 2 Göklerden yağmur boşandı Tanrının önünde, 2 Sina Dağı sarsıldı 2 Tanrının, İsrailin Tanrısının önünde.

9 Bol yağmurlar yağdırdın, ey Tanrı, 2 Canlandırdın yorgun düşen yurdunu.

10 Halkın oraya yerleşti, 2 İyiliğinle mazlumların geçimini sağladın, ey Tanrı.

11 Rab buyruk verdi, 2 Büyük bir kadın topluluğu duyurdu müjdeyi:

12 ‹‹Kaçıyor, kaçıyor orduların kralları! 2 Evi bekleyen kadınlar ganimeti paylaşıyor.

13 Ağılların arasında uyurken, 2 Kanatları gümüş, tüyleri pırıl pırıl altınla kaplı 2 Bir güvercine benzersiniz.››

14 Her Şeye Gücü Yeten, kralları dağıtırken, 2 Sanki Salmon Dağına kar yağıyordu.

15 Ey Başan Dağı, Tanrı Dağı! 2 Ey Başan Dağı, dorukları ulu dağ!

16 Ey ulu dağlar, niçin yan gözle bakıyorsunuz 2 Tanrının yerleşmek için seçtiği dağa? 2 Evet, RAB orada sonsuza dek oturacaktır.

17 Tanrının savaş arabaları sayısızdır, 2 Rab kutsallık içinde Sinadan geldi.

18 Sen yükseğe çıktın, tutsakları peşine taktın, 2 İnsanlardan, başkaldıranlardan bile armağanlar aldın, 2 Oraya yerleşmek için, ya RAB Tanrı.

19 Her gün yükümüzü taşıyan Rabbe, 2 Bizi kurtaran Tanrıya övgüler olsun. |iSela

20 Tanrımız kurtarıcı bir Tanrıdır, 2 Ölümden kurtarış yalnız Egemen RABbe özgüdür.

21 Kuşkusuz Tanrı düşmanlarının başını, 2 Suçlu yaşayanların kıllı kafasını ezer.

22 Rab, ‹‹Onları Başandan, 2 Denizin derinliklerinden geri getireceğim›› der,

23 ‹‹Öyle ki, ayaklarını düşmanlarının kanına batırasın, 2 Köpeklerinin dili de onlardan payını alsın.››

24 Ey Tanrı, senin zafer alayını, 2 Tanrımın, Kralımın kutsal yere törenle gelişini gördüler:

25 Başta okuyucular, arkada çalgıcılar, 2 Ortada tef çalan genç kızlar.

26 ‹‹Ey sizler, İsrail soyundan gelenler, 2 Toplantılarınızda Tanrıya, RABbe övgüler sunun!››

27 Önde en küçük oymak Benyamin, 2 Kalabalık halinde Yahuda önderleri, 2 Zevulun ve Naftali önderleri oradalar!

28 Ey Tanrı, Yeruşalimdeki tapınağından göster gücünü, 2 Bizim için kullandığın gücünü, ey Tanrı. 2 Krallar sana armağanlar sunacak.

30 Azarla kamışlar arasında yaşayan hayvanı, 2 Halkların buzağılarıyla boğalar sürüsünü, 2 Çiğne ayaklarınla gümüşe gönül verenleri, 2 Dağıt savaştan zevk alan halkları! boğalar›› ise irili ufaklı ulusları simgelemektedir.

31 Mısırdan elçiler gelecek, 2 Kûşlular ellerini Tanrıya doğru kaldırıverecek.

32 Ey yeryüzünün krallıkları, Tanrıya ezgiler söyleyin, 2 İlahilerle övün Rabbi, |iSela

33 Göklere, kadim göklere binmiş olanı. 2 İşte sesiyle, güçlü sesiyle gürlüyor!

34 Tanrının gücünü tanıyın; 2 Onun yüceliği İsrailin üzerinde, 2 Gücü göklerdedir.

35 Ne heybetlisin, ey Tanrı, tapınağında! 2 İsrail'in Tanrısı'na, 2 Halkına güç, kudret veren Tanrı'ya övgüler olsun!

1 Az éneklõmesternek; Dávid zsoltára, éneke.

2 Felkél az Isten, elszélednek ellenségei; és elfutnak elõle az õ gyûlölõi.

3 A mint a füst elszéled, úgy széleszted el õket; a mint elolvad a viasz a tûz elõtt, úgy vesznek el a gonoszok Isten elõl;

4 Az igazak pedig örvendeznek és vígadnak az Isten elõtt, és ujjongnak örömmel.

5 Énekeljetek Istennek, zengedezzetek az õ nevének; csináljatok útat annak, a ki jön a pusztákon át, a kinek Jah a neve, és örüljetek elõtte.

6 Árváknak atyja, özvegyeknek bírája az Isten az õ szentséges hajlékában.

7 Isten hozza vissza a számûzötteket, kihozza boldogságra a foglyokat; csak az engedetlenek lakoznak sivatag helyen.

8 Oh Isten, mikor kivonultál a te néped elõtt, mikor a pusztába beléptél: Szela.

9 A föld reng vala, az egek is csepegnek vala Isten elõtt, ez a Sinai hegy is az Isten elõtt, az Izráel Istene elõtt.

10 Bõ záport hintesz vala, oh Isten, a te örökségedre, s a lankadót megújítod vala.

11 Benne tanyázott a te gyülekezeted: te szerzéd jóvoltodból a szegénynek, oh Isten!

12 Az Úr ad vala szólniok az örömhírt vivõ asszonyok nagy csapatának.

13 A seregek királyai futnak, futnak: s a házi asszony zsákmányt osztogat.

14 Ha cserények között hevertek is: [olyanok lesztek, mint] a galambnak szárnyai, a melyeket ezüst borít, vagy [mint] vitorla-tollai, a melyek színarany fényûek.

15 Mikor a Mindenható szétszórta benne a királyokat, [mintha] hó esett [volna] a Salmonon.

16 Isten hegye a Básán hegye; sok halmú hegy a Básán hegye;

17 Mit kevélykedtek ti sok halmú hegyek? Ezt a hegyet választotta Isten lakóhelyéül; bizony [ezen] lakozik az Úr mindörökké!

18 Az Isten szekere húszezer, ezer meg ezer; az Úr közöttük van, mint a Sinai [hegyen] az õ szent [hajléká]ban.

19 Felmentél a magasságba, foglyokat vezettél, adományokat fogadtál emberekben: még a pártütõk is [ide jönnek] lakni, oh Uram Isten!

20 Áldott legyen az Úr! Napról-napra gondoskodik rólunk a mi szabadításunk Istene! Szela.

21 Ez a mi Istenünk a szabadításnak Istene, és az Úr Isten az, a ki megszabadít a haláltól.

22 Csak Isten ronthatja meg az õ ellenségeinek fejét, a bûneiben járónak üstökös koponyáját.

23 Azt mondta vala az Úr: Básánból visszahozlak, a tenger mélységébõl is kihozlak,

24 Hogy lábadat veresre fessed a vérben, ebeidnek nyelve az ellenségbõl lakomázzék.

25 Látták a te bevonulásodat, oh Isten! Az én Istenem, királyom bevonulását a szentélybe.

26 Elõl mennek vala az éneklõk, utánok a húrpengetõk, középen a doboló leányok.

27 A gyülekezetekben áldjátok az Istent, az Urat áldjátok, ti Izráel magvából valók!

28 Ott a kis Benjámin, a ki uralkodik rajtok, a Júda fejedelmei és az õ gyülekezetök; a Zebulon fejedelmei [és] a Nafthali fejedelmei.

29 Istened rendelte el a te hatalmadat: erõsítsd meg, oh Isten, azt, a mit számunkra készítettél!

30 A te Jeruzsálem felett álló hajlékodból királyok hoznak majd néked ajándékokat.

31 Fenyítsd meg a nádasnak vadját, a bikák csordáját a népek tulkaival egybe, a kik ezüst-rudakkal terpeszkednek; szórd szét a népeket, a kik a háborúban gyönyörködnek.

32 Eljõnek majd a fõemberek Égyiptomból; Szerecsenország hamar kinyujtja kezeit Istenhez.

33 E földnek országai mind énekeljetek Istennek: zengjetek dicséretet az Úrnak! Szela.

34 A ki kezdettõl fogva az egek egein ül; ímé, [onnét] szól nagy kemény szóval.

35 Tegyetek tisztességet Istennek, a kinek dicsõsége az Izráelen és az õ hatalma a felhõkben van. [ (Psalms 68:36) Rettenetes vagy, oh Isten, a te szent hajlékodból; az Izráelnek Istene ád erõt és hatalmat a népnek. Áldott legyen az Isten! ]