1 Ya RAB, öç alıcı Tanrı, 2 Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!

2 Kalk, ey yeryüzünün yargıcı, 2 Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!

3 Kötüler ne zamana dek, ya RAB, 2 Ne zamana dek sevinip coşacak?

4 Ağızlarından küstahlık dökülüyor, 2 Suç işleyen herkes övünüyor.

5 Halkını eziyorlar, ya RAB, 2 Kendi halkına eziyet ediyorlar.

6 Dulu, garibi boğazlıyor, 2 Öksüzleri öldürüyorlar.

7 ‹‹RAB görmez›› diyorlar, 2 ‹‹Yakupun Tanrısı dikkat etmez.››

8 Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin; 2 Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?

9 Kulağı yaratan işitmez mi? 2 Göze biçim veren görmez mi?

10 Ulusları yola getiren yargılamaz mı? 2 İnsanı eğiten bilmez mi?

11 RAB insanın düşüncelerinin 2 Boş olduğunu bilir.

12 Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin, 2 Yasanı öğrettiğin insana!

13 Kötüler için çukur kazılıncaya dek, 2 Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.

14 Çünkü RAB halkını reddetmez, 2 Kendi halkını terk etmez.

15 Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak, 2 Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.

16 Kötülere karşı beni kim savunacak? 2 Kim benim için suçlulara karşı duracak?

17 RAB yardımcım olmasaydı, 2 Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.

18 ‹‹Ayağım kayıyor›› dediğimde, 2 Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.

19 Kaygılar içimi sarınca, 2 Senin avutmaların gönlümü sevindirir.

20 Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibi 2 Seninle bağdaşır mı?

21 Onlar doğruya karşı birleşiyor, 2 Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.

22 Ama RAB bana kale oldu, 2 Tanrım sığındığım kaya oldu.

23 Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğü 2 Kendi başlarına getirecek, 2 Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak, 2 Evet, köklerini kurutacak.