1 Loof die HERE, o my siel! HERE my God, U is baie groot! Met majesteit en heerlikheid is U bekleed --
2 wat Uself omhul met die lig soos met 'n kleed, wat die hemel uitspan soos 'n tentdoek;
3 wat sy solders bou in die waters, wat van die wolke sy wa maak, wat op die vleuels van die wind wandel,
4 wat van die winde sy boodskappers maak, van vuurvlamme sy dienaars.
5 Hy het die aarde gegrond op sy grondveste, sodat dit vir ewig en altyd nie wankel nie.
6 U het dit met die wêreldvloed soos met 'n kleed oordek; die waters het bo-oor die berge gestaan.
7 Vir u dreiging het hulle gevlug, vir die stem van u donder het hulle weggeskrik --
8 berge het opgerys, laagtes het weggesak -- na die plek wat U vir hulle reggemaak het.
9 'n Grens het U gestel waar hulle nie oor mag gaan nie; hulle mag die aarde nie weer oordek nie.
10 Hy wat die fonteine uitstuur in die holtes: tussen die berge loop hulle deur.
11 Hulle laat al die diere van die veld drink; die wilde-esels les hulle dors.
12 By hulle woon die voëls van die hemel; tussen die takke uit laat hulle die stem hoor.
13 Hy laat die berge drink uit sy boonste kamers; die aarde word versadig uit die vrug van u werke.
14 Hy laat gras uitspruit vir die diere en die plante tot diens van die mens: om broodkoring uit die aarde te laat voortkom,
15 en dat wyn die mens se hart kan bly maak; om die aangesig te laat blink van olie, en dat brood die mens se hart kan versterk.
16 Die bome van die HERE word versadig, die seders van die L¡banon wat Hy geplant het;
17 waar die voëls hulle neste maak, die ooievaar wie se huis die sipresse is.
18 Die hoë berge is vir die steenbokke, die rotse is 'n skuilplek vir die dasse.
19 Hy het die maan gemaak vir die vaste tye; die son ken sy tyd om onder te gaan.
20 U beskik die duisternis, en dit word nag, waarin al die diere van die bos uitkruip.
21 Die jong leeus brul om roof en begeer hulle voedsel van God.
22 As die son opgaan, dan trek hulle hul terug en gaan lê in hul slaapplekke.
23 Die mens gaan uit na sy werk en na sy arbeid tot die aand toe.
24 Hoe talryk is u werke, o HERE! U het hulle almal met wysheid gemaak; die aarde is vol van u skepsele!
25 Daar is die see, groot en alkante toe wyd -- daar is 'n gewemel sonder getal, klein diere saam met grotes.
26 Daar gaan die skepe en die Levi tan wat U geformeer het om daarin te speel.
27 Hulle almal wag op U, dat U hulle voedsel kan gee op die regte tyd.
28 U gee dit aan hulle, hulle tel dit op; U maak u hand oop, hulle word versadig met die goeie.
29 U verberg u aangesig, hulle word verskrik; U neem hulle asem weg, hulle sterwe en keer terug tot hul stof.
30 U stuur u Gees uit, hulle word geskape; en U maak die gelaat van die aarde nuut.
31 Laat die heerlikheid van die HERE vir ewig wees, laat die HERE bly wees oor sy werke,
32 Hy wat die aarde aankyk, en dit bewe; Hy raak die berge aan, en hulle rook.
33 Ek wil sing tot eer van die HERE solank as ek lewe, ek wil psalmsing tot eer van my God solank as ek daar is.
34 Mag my oordenking Hom welgevallig wees; ,k sal bly wees in die HERE!
35 Mag die sondaars omkom van die aarde en die goddelose mense nie meer wees nie! Loof die HERE, o my siel! Halleluja!
1 我的心哪! 你要称颂耶和华; 耶和华我的 神啊! 你真伟大; 你以尊荣和威严为衣服。
2 你披上亮光好像披上外袍; 展开诸天好像铺张帐幔。
3 你在水上立起你楼阁的栋梁; 你以云彩为战车; 乘驾风的翅膀而行。
4 你用风作你的使者, 用火焰作你的仆役。
5 你把大地坚立在根基上, 使地永永远远不动摇。
6 你用深水像衣服一般覆盖大地, 使众水高过群山。
7 因你的斥责, 水就退去; 因你的雷声, 水就奔逃。
8 众水流经群山, 向下流往众谷, 流到你为它们指定的地方。
9 你定了界限, 使众水不能越过; 它们不再转回掩盖大地。
10 你使泉源在山谷中涌流, 流经群山中间。
11 使野地所有的走兽有水喝, 野驴得以解渴。
12 天上的飞鸟在水边住宿, 在树枝上鸣叫。
13 你从自己的楼阁中浇灌群山, 因你所作的事的果效, 大地就丰足。
14 你为了牲畜使青草滋生, 为了人的需用使蔬菜生长, 使粮食从地里生出;
15 又有酒使人心欢喜, 有油使人容光焕发, 有粮加添人的心力。
16 耶和华的树, 就是他所栽种的黎巴嫩香柏树, 都得到了充分的灌溉。
17 雀鸟在上面筑巢; 至于鹤, 松树是它的家。
18 高山是野山羊的住所; 岩石是石獾藏身的地方。
19 你造月亮为定节令; 太阳知道何时沉落。
20 你安设黑暗, 有了晚上, 林中的百兽就都爬出来。
21 少壮狮子吼叫觅食, 要寻求从 神而来的食物。
22 太阳升起的时候, 它们就躲避, 回到自己的洞穴躺卧。
23 人出去作工, 劳碌直到晚上。
24 耶和华啊! 你所造的真是众多。它们都是你用智慧造成的; 全地充满你所造的东西。
25 那里有海, 又大又广; 海里有无数的活物, 大小活物都有。
26 那里有船只往来航行, 有你所造的大鱼, 在海里嬉戏。
27 这些活物都仰望你, 仰望你按时赐给它们食物。
28 你赐给它们, 它们就拾取; 你张开你的手, 它们就饱享美物。
29 你向它们掩面, 它们就惊慌; 你收回它们的气息, 它们就死亡, 归回尘土。
30 你发出你的灵, 万物就被造成; 你也使地面更换一新。
31 愿耶和华的荣耀存到永远; 愿耶和华喜悦他自己所作的。
32 他注视大地, 地就震动; 他触摸群山, 山就冒烟。
33 我一生要向耶和华歌唱; 我还在世的时候, 我要向我的 神歌颂。
34 愿我的默想蒙他喜悦; 我要因耶和华欢喜。
35 愿罪人从世上灭绝, 也不再有恶人存在。我的心哪! 你要称颂耶和华。你们要赞美耶和华。