1 'n Onderwysing van Asaf. o God, waarom het U vir altyd verstoot? Waarom rook u toorn teen die skape van u weide?
2 Dink aan u vergadering wat U in die voortyd verwerf het, wat U verlos het om die stam van u erfdeel te wees, aan die berg Sion waar U op gewoon het.
3 Hef u voete op na die ewige puinhope: alles het die vyand in die heiligdom verniel.
4 U teëstanders het binne-in u vergaderplek gebrul; hulle het hul tekens as tekens gestel.
5 Dit lyk soos wanneer iemand byle omhoog hef in 'n digte plek bome.
6 En nou -- die houtsnywerk daarvan het hulle alles met byl en hamers stukkend geslaan.
7 Hulle het u heiligdom aan die brand gesteek; tot die grond toe het hulle die woonplek van u Naam ontheilig.
8 Hulle het in hul hart gesê: Laat ons hulle almal saam onderdruk! Hulle het al die vergaderplekke van God in die land verbrand.
9 Ons sien nie ons tekens nie; daar is geen profeet meer nie, en by ons is daar niemand wat weet hoe lank nie.
10 Hoe lank, o God, sal die teëstander smaad aandoen, sal die vyand u Naam vir altyd verag?
11 Waarom trek U u hand, ja, u regterhand, terug? Trek dit uit u boesem! Vernietig!
12 Nogtans is God my Koning van die voortyd af, wat verlossinge werk op die aarde.
13 U het deur u sterkte die see geklief; U het die koppe van die seemonsters op die waters verbreek.
14 U het die koppe van die Levi tan verbrysel; U het hom gegee as voedsel vir 'n volk -- vir woestyndiere.
15 U het fontein en stroom oopgeslaan; U het standhoudende riviere laat opdroog.
16 Aan U behoort die dag, aan U behoort ook die nag; U het hemelligte en son vasgestel.
17 U het al die grense van die aarde bepaal; somer en winter, U het hulle geformeer.
18 Dink hieraan: Die vyand het die HERE gesmaad, en 'n dwase volk het u Naam verag.
19 Gee aan die wilde diere die siel van u tortelduif nie oor nie; vergeet nie vir altyd die lewe van u ellendiges nie.
20 Aanskou die verbond, want die donker plekke van die land is vol wonings van geweld.
21 Laat die verdrukte nie beskaamd terugkom nie; laat die ellendige en behoeftige u Naam prys.
22 Staan op, o God, verdedig u saak; dink aan die smaad wat U die hele dag aangedoen word deur 'n dwaas.
23 Vergeet nie die geroep van u teëstanders nie -- die rumoer van u opstandige vyande, wat altyddeur opgaan!
1 神啊！ 你为什么永远丢弃我们呢？为什么你的怒气向你草场上的羊群好像烟冒出呢？（本节在《马索拉抄本》包括细字标题）
2 求你记念你在古时买赎的会众， 就是你赎回作你产业的民族； 求你记念你所居住的锡安山。
3 求你举步去看那些长久荒凉的地方， 去看仇敌在圣所里所行的一切恶事。
4 你的敌人在敬拜你的聚会中吼叫， 他们竖起了自己的旗帜为记号。
5 他们好像那些举起斧子， 在树林中砍伐树木的人。
6 圣殿中的一切雕刻， 他们都用斧子和铳子打碎了。
7 他们用火把你的圣所烧成焦土， 他们亵渎你名的居所。
8 他们心里说： "我们要把它们完全毁灭！ "他们烧毁了地上一切敬拜 神的聚会地方。
9 我们看不见我们的记号， 也不再有先知； 我们中间也没有人知道这灾祸要到几时。
10 神啊！ 敌人辱骂你要到几时呢？仇敌亵慢你的名要到永远吗？
11 你为什么把你的手， 就是你的右手收回呢？求你从怀中抽出来毁灭他们。
12 神自古以来就是我的君王， 在地上施行拯救。
13 你曾用你的大能分开大海， 把海中怪兽的头都打碎了。
14 你砸碎了利未亚坦（"利未亚坦"为原文音译词， 或译： "海怪"〔伯3:8〕或"鳄鱼"〔伯41:1〕）的头， 把它给住在旷野的人作食物。
15 你曾开辟泉源和溪流， 又使长流不息的江河干涸。
16 白昼是你的， 黑夜也是你的， 月亮和太阳， 都是你设立的。
17 地上的一切疆界都是你立定的， 夏天和冬天都是你制定的。
18 耶和华啊！ 仇敌辱骂你， 愚顽人亵渎你的名， 求你记念这事。
19 求你不要把你斑鸠的性命交给野兽， 不要永远忘记你困苦人的性命。
20 求你顾念所立的约， 因为地上黑暗的地方充满了强暴的居所。
21 不要使受欺压的人蒙羞回去， 要使困苦、贫穷的人赞美你的名。
22 神啊！ 求你起来， 为你的案件辩护， 要记得愚顽人终日对你的辱骂。
23 求你不要忘记你敌人的声音， 不要忘记那些起来与你为敌的人不住加剧地喧闹。