1 Vir die musiekleier. 'n Psalm van Dawid. HERE, U deurgrond en ken my.
2 U ken my sit en my opstaan; U verstaan van ver my gedagte.
3 U deurvors my gaan en my lê, en U is met al my weë goed bekend.
4 Want daar is nog geen woord op my tong nie -- of U, HERE, U ken dit geheel en al.
5 U sluit my in van agter en van voor, en U lê u hand op my.
6 Om dit te begryp, is te wonderbaar vir my, te hoog: ek kan daar nie by nie.
7 Waar sou ek heengaan van u Gees en waarheen vlug van u aangesig?
8 Klim ek op na die hemel, U is daar; en maak ek die doderyk my bed, kyk, U is daar!
9 Neem ek die vleuels van die dageraad, gaan ek by die uiteinde van die see woon,
10 ook daar sou u hand my lei en u regterhand my vashou.
11 En as ek sê: Mag tog net die duisternis my oorval en die lig nag wees tot my beskutting,
12 dan is selfs die duisternis vir U nie donker nie, en die nag gee lig soos die dag, die duisternis is soos die lig.
13 Want U het my niere gevorm, my in my moeder se skoot geweef.
14 Ek loof U, omdat ek so vreeslik wonderbaar is; wonderbaar is u werke! En my siel weet dit alte goed.
15 My gebeente was vir U nie verborge toe ek in die geheim gemaak is nie, kunstig geweef in die dieptes van die aarde.
16 U oë het my ongevormde klomp gesien; en in u boek is hulle almal opgeskrywe: dae dat alles bepaal was, toe nog geeneen van hulle daar was nie.
17 Hoe kosbaar is dan vir my u gedagtes, o God! Hoe geweldig is hulle volle som nie!
18 Wil ek hulle tel, hulle is meer as die sand; word ek wakker, dan is ek nog by U.
19 o God, as U tog maar die goddelose wou ombring! En julle manne van bloed, gaan van my af weg!
20 Hulle wat arglistig teen U spreek, u Naam ydellik verhef -- u teëstanders!
21 HERE, sou ek die nie haat wat vir U haat, en 'n afsku hê van die wat teen U opstaan nie?
22 Ek haat hulle met 'n volkome haat; vyande is hulle vir my!
23 Deurgrond my, o God, en ken my hart; toets my en ken my gedagtes;
24 en kyk of daar by my 'n weg is van smart, en lei my op die ewige weg!
1 א למנצח לדוד מזמור br יהוה חקרתני ותדע br
2 ב אתה ידעת שבתי וקומי בנתה לרעי מרחוק br
3 ג ארחי ורבעי זרית וכל-דרכי הסכנתה br
4 ד כי אין מלה בלשוני הן יהוה ידעת כלה br
5 ה אחור וקדם צרתני ותשת עלי כפכה br
6 ו פלאיה (פליאה) דעת ממני נשגבה לא-אוכל לה br
7 ז אנה אלך מרוחך ואנה מפניך אברח br
8 ח אם אסק שמים שם אתה ואציעה שאול הנך br
9 ט אשא כנפי-שחר אשכנה באחרית ים br
10 י גם-שם ידך תנחני ותאחזני ימינך br
11 יא ואמר אך-חשך ישופני ולילה אור בעדני br
12 יב גם-חשך לא-יחשיך ממך br ולילה כיום יאיר-- כחשיכה כאורה br
13 יג כי-אתה קנית כליתי תסכני בבטן אמי br
14 יד אודך-- על כי נוראות נפליתי br נפלאים מעשיך ונפשי ידעת מאד br
15 טו לא-נכחד עצמי ממך br אשר-עשיתי בסתר רקמתי בתחתיות ארץ br
16 טז גלמי ראו עיניך ועל-ספרך כלם יכתבו br ימים יצרו ולא (ולו) אחד בהם br
17 יז ולי--מה-יקרו רעיך אל מה עצמו ראשיהם br
18 יח אספרם מחול ירבון הקיצתי ועודי עמך br
19 יט אם-תקטל אלוה רשע ואנשי דמים סורו מני br
20 כ אשר ימרוך למזמה נשוא לשוא עריך br
21 כא הלוא-משנאיך יהוה אשנא ובתקוממיך אתקוטט br
22 כב תכלית שנאה שנאתים לאויבים היו לי br
23 כג חקרני אל ודע לבבי בחנני ודע שרעפי br
24 כד וראה אם-דרך-עצב בי ונחני בדרך עולם