1 'n Psalm van Asaf. o God, heidene het gekom in u erfdeel, hulle het u heilige tempel verontreinig, Jerusalem tot puinhope gemaak.

2 Hulle het die lyke van u knegte aan die voëls van die hemel tot spys gegee, die vlees van u gunsgenote aan die wilde diere van die land.

3 Hulle het hulle bloed rondom Jerusalem soos water uitgegiet sonder dat iemand hulle begrawe.

4 Ons het vir ons bure 'n smaad geword, 'n spot en beskimping vir die wat rondom ons is.

5 Hoe lank, HERE, sal U vir ewig toornig wees, sal u ywer brand soos 'n vuur?

6 Stort u grimmigheid uit oor die heidene wat U nie ken nie, en oor die koninkryke wat u Naam nie aanroep nie.

7 Want hulle het Jakob verteer en sy woning verwoes.

8 Reken ons die ongeregtighede van die voorvaders nie toe nie; laat u barmhartighede ons gou tegemoetkom, want ons is baie swak.

9 Help ons, o God van ons heil, om die eer van u Naam, en red ons en doen versoening oor ons sondes ter wille van u Naam.

10 Waarom sou die heidene sê: Waar is hulle God? Laat voor ons oë onder die heidene bekend word die wraak oor die vergote bloed van u knegte.

11 Laat die gesug van die gevangene voor u aangesig kom; laat die kinders van die dood oorbly na die grootheid van u arm.

12 En vergeld ons bure sewevoudig in hulle skoot die smaad waarmee hulle U, o Here, gesmaad het.

13 En ons, u volk en die skape van u weide, ons sal U vir ewig loof, van geslag tot geslag sal ons u lof vertel.

1 א   מזמור לאסף br אלהים באו גוים בנחלתך--    טמאו את היכל קדשך br שמו את-ירושלם    לעיים br

2 ב   נתנו את-נבלת עבדיך--    מאכל לעוף השמים br בשר חסידיך    לחיתו-ארץ br

3 ג   שפכו דמם כמים--סביבות ירושלם    ואין קובר br

4 ד   היינו חרפה לשכנינו    לעג וקלס לסביבותינו br

5 ה   עד-מה יהוה תאנף לנצח    תבער כמו-אש קנאתך br

6 ו   שפך חמתך--    אל הגוים אשר לא-ידעוך br ועל ממלכות--    אשר בשמך לא קראו br

7 ז   כי אכל את-יעקב    ואת-נוהו השמו br

8 ח   אל-תזכר-לנו    עונת ראשנים br מהר יקדמונו רחמיך--    כי דלונו מאד br

9 ט   עזרנו אלהי ישענו--    על-דבר כבוד-שמך br והצילנו וכפר על-חטאתינו    למען שמך br

10 י   למה יאמרו הגוים--    איה אלהיהם br יודע בגיים (בגוים) לעינינו    נקמת דם-עבדיך השפוך br

11 יא   תבוא לפניך אנקת אסיר    כגדל זרועך--הותר בני תמותה br

12 יב   והשב לשכנינו שבעתים    אל-חיקם br חרפתם אשר חרפוך    אדני br

13 יג   ואנחנו עמך וצאן מרעיתך--    נודה לך לעולם br לדר ודר--    נספר תהלתך